Ιστορική εξέλιξη » Φαγκότο » Φίλιππος Δάγκας

Φαγκότο - Ιστορική εξέλιξη

Ενεργοποιήστε την εικόνα με περιεχόμενο το Φαγκότο για μεγέθυνση.

Σύντομη περιγραφή εικόνας: Το Φαγκότο - Μικρή οθόνη

(Γερμανικά: Schalmeien). Όπως όλα τα μέλη τής οικογένειας τού Όμποε. Όμως, είχε . Το οποίο θεωρεiται ως διάδοχος των σιαλμάιεν (Schalmeien). Διότι, κατέχει ακόμη σήμερα τις βασικές δομικές ιδιότητες του. Όλα τα όργανα των σιαλμάιεν (Schalmeien) είχαν στην αρχική τους μορφή ένα ευθύ σωλήνα.

Επομένως, είχαν τα μπάσα αυτής τής οικογένειας μεγάλο μήκος. Τής οικογένειας τού Μπομπάρτα ή τού Πόμερ. Ό σωλήνας τού Μεγάλου μπάσου τού Πόμερ είχε μήκος περί τα 3 μέτρα. Λόγω αυτού από τον 16ο αιώνα άρχισαν οι κατασκευαστές να τού δίνουν νέα μορφή. Λοιπόν, το Φαγκότο είναι "διπλωμένο" και εξοπλισμένο με 2 κλειδιά. Έτσι, ό χειρισμός του ήταν πιο εύκολος. Επίσης, και ό χαρακτήρας τού ήχου έλαβε σημαντικές αλλαγές. Το Φαγκότο παράγει φθόγγους πού δεν είναι πιά τόσο τραχύς όπως τού Μπομπάρτα. Ακουγόταν πλέον ανάλαφρα και ευχάριστα.

Ό πιο γνωστός κατασκευαστής ήταν ό Σίγκμουντ Σνίτσερ († 1578) από την Νυρεμ­βέργη. με διπλό σωλήνα. Σε αυτό το χρονικό διάστημα εμφανίζεται για πρώτη φορά το όνομα Φαγκότο. Το οποίο μάλλον προέρχεται από τα Ιταλικά: "il fagotto". Πού σημαίνει "τα τεμάχια" (δηλαδή, τα τμήματα των σωλήνων είναι σαν ένα τεμάχιο).

Το Φαγκότο βελτιώθηκε σημαντικά τον 19ο αιώνα. Ανάμεσα των κατασκευστών τής Γερμανίας ξεχωρί­ζουν ό Χείνριχ Γκρέσνερ από τη Δρέσδη και ό διάδοχος τού Βίεσνερ. Αλλά και ό Χαζεναίγιαρ από το Κό­μπλεντσ πρέπει να αναφερθεί. Οι πιο επιτυχημένοι ήταν το φαγκοτίστας και μουσικός δωματίου Κάρλ Αλμενρέντερ († 1843). Στα 11 χρόνια εργασίας (1824-1835) επινόησε τη δομή του σημερινού Φαγκό­του. Συνεργάστηκε πρώτα με την εταιρεία Σιότ (Γερμανικά: Schott) στο Μαίντσ. Και το 1831 με Γ.Άνταμ Χέκελ Μπίμπριχ. Με τον οποίο το 03.11.1831 ίδρυσαν την εταρεία Χέκελ.

Παράλληλα των κατασκευστών τής Γερμανίας υπήρξαν και Γάλλοι κατασκευαστές. Διακρίθηκαν στην ανάπτυξη τού Φαγκότου ό Triébert, ό FGAdler († 1854) και ό Jean-Nic.Savari τον 19ο αιώνα. Τη δεκαετία τού 1820 και τού 1830 κατασκεύαζαν όργανα με εξαιρετικό ήχο. Όπως όλα τα πνευστά όργανα έτσι και το Φαγκότο κατασκευαζόταν σε διαφορετικό τονικό ύψος. Τον 16ο αιώνα και τον 17ο αιώνα διακρινόταν ακόλουθα:

  1. Οξύ Φαγκότο: (Τονική έκταση → σολ-ντο2)
  2. Μεσαίο- ή τενόρο Φαγκότο: (Τονική έκταση → σολ-φα1)
  3. Διπλό Φαγκότο, δηλαδή
    • Φαγκότο τέταρτης: (Τονική έκταση → Σολ1-Φα)
    • Φαγκότο πέμπτης: (Τονική έκταση → Φα1-Μι♭)
  4. Κόντρα φαγκότο: (Τονική έκταση → Ντο1-Ρε)
Ηχητικό παράδειγμα Φαγκότου [ του Ντμίτρι Σοστακοβίτς ]
Μέγεθος-αρχείου: 198 Kilobyte
Χροιά στην έντεχνη μουσική (Φαγκότο)
Συνθετης Εργο Ειδος μουσικής
Νίκος Σκαλκώτας Κουαρτέτο για Πιάνο, Όμποε, Φαγκότο και Τρομπέτα Nο. 1 A/K 40 Μουσική δωματίου
Ντμίτρι Σοστακόβιτς 9η Συμφωνία σε σι♭ μείζων, Opus [ Εργο ] 70 Ορχηστρική μουσική
Λούντβιχ βαν Μπετόβεν 9η Συμφωνία σε ρε ελάσσων Opus [ Εργο ] 125 Ορχηστρική μουσική
Ιγκόρ Στραβίνσκι Le sacre du printemps Ορχηστρική μουσική
Βόλφγκανκ Αμαντέους Μότσαρτ Οι γάμοι τού Φίγκαρο Όπερα