Ιστορική εξέλιξη » Τρομπέτα » Φίλιππος Δάγκας

Τρομπέτα - Ιστορική εξέλιξη

Ήδη οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, Εβραίοι, Κινέζοι, Ινδοί και Έλληνες, γνώριζαν την Τρομπέτα. Και ιδιαίτερα στους Ρωμαίους ήταν γνωστή. Τότε, στην αρχική μορφή της, ως σάλπιγγα. Σήμερα χαρα­κτηρίζεται ως Τρομπέτα τής αρχαιότητας, το ακόλουθο όργανο. Χάλκινο πνευστό μέ ευθύ σωλήνα και συνήθως ένα επιστόμιο σε σχήμα χωνιού. Χωρίς να είναι σαφής ό διαχωρισμός τους από τα Κόρ­να. Επίσης, είχαν ένα ηχη­τικό σωλήνα όπως τα πνευστά τής εποχής εκείνης. Χρησιμοποιήθηκαν κυρίως σε ιεροτελεστίες και πολέμους.

Ή Ρωμαϊκή «Τούμπα» και το «Lituus» δέν πρέπει να θεωρηθούν ως προκάτοχοι τής Τρομπέτας. Σημαντικό γεγονός για την ανάπτυξη τής σημερινής Τρομπέτας. Ή πραγματική ανάπτυξη τής Τρο­μπέτας ξεκίνησε στην Ευρώπη τον 11ο αιώνα. Στη Νότια Ιταλία με την έλευση τής «Busine».

Η Τρομπέτα και το Τρομπόνι έχουν σήμερα ως μητρικό όργανο τη Busine . Μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα ή Τρομπέτα χρησιμοποιήθηκε κυρίως σε Ρε (κλειδί/τονικό ύψος). Στην εποχή τού Παλε­στρίνα (1526-1594) και τού Τζιοβάνι Γκαμπριέλι (1557-1612) ή Τρομπέτα έγινε όργανο τής ορχήστρας. Ήδη ό Κλαούντιο Μοντεβέρντι (1567-1643) χρησιμοποιούσε την Τρομπέτα με σορντίνα.

Στα μέση τού 18ου αιώνα γίνονταν χρήση τής τεχνικής των κλειστών φθόγγων στην Τρομπέτα. Δηλαδή, την εισαγωγή τού χεριού (μπουνιάς) στην καμπάνα τού οργάνου. Γιά καλύτερο έλεγχο τού ρεύματος αέρα. Έτσι, ό φθόγγος τού οργάνου άλλαζε όπως και στο Κόρνο. Αλλά, κατα τις αρχές τού 19ου αιώνα κατασκεταζόταν ή Τρομπέτα με έμβολα. Λόγω αυτού δεν γίνονταν πιά χρήση αυτής τής τεχνικής. Λίγο αργότερα, οι τρομπετίστες άρχισαν να χρησιμοποιούν μόνο την Τρομπέτα σε Σι♭ και σε Ντο.