Τύμπανο - Σύμβολα θανάτου - Φίλιππος Δάγκας

„Εικονογραφικά σύμβολα“ [ 1/4 ]

Ή συστηματική μελέτη μίας σύνθεσης επιτρέπει περαιτέρω αναλύσεις. Συμβαίνει παράλληλα τής καθαρά μουσικής ανάλυσης. Δηλαδή, τής αρμονίας, τής μελωδίας, τού ρυθμού, τής ενορχήστρωσης, κλπ.

Όμως, έχουμε και την ερμηνεία των μουσικών συμβόλων (σημειογραφία). Αλλά και τού περιεχομένου (σημασιολογία). Αυτό ονομάζεται αναλυτική και ερμηνευτική προσέγγιση. Αυτή τώρα έχει ιδιαίτερο βάρος. Γιατί ή μορφή τής δυτικής μουσικής υπάρχει ως κείμενο. Ταυτοχρόνως και ως ένα ηχητικό γεγονός. Αλλά και ως υποκειμενικό περιεχόμενο φαντασίας. Λόγω αυτού απαιτεί διαμεσολάβηση διορατικότητας …

Εικονογραφικά σύμβολα στα πλαίσια της "Συμφωνικής World Music"

Ή χρήση των συμβόλων κάνει το „πλαστικό“ άκουσμα τής μουσικής δυνατόν. Σύμβολα τα οποία είναι για μία ορισμένη έννοια διαθέσιμα. Αλλά αυτή όχι άμεσα αναγνωρίσιμη. Σύμβολα όπως επαναλαμβανόμενα μοτίβα, ρυθμοί, συγχορδίες ή και ηχοχρώματα.

Για αυτόν το λόγο είναι δυνατόν να επιτευχθεί ένα υψηλότερο ηχητικό επίπεδο. Παράλληλα στην επέκταση τού ηχόχωρου. Και ή „έννοια“ γίνεται από τον ακροατή αντιληπτή. Λοιπόν, ή μουσική μας απομακρύνεται από στερεότυπες φόρμουλες. Και αποκτά έτσι ένα υψηλότερο επίπεδο.

Βασικά στοιχεία „Τύμπανο - Σύμβολα θανάτου“

Το Τύμπανο μπορεί να απεικονίζει σκοτεινές δυνάμεις. Ιδίως οι θαμποί φθόγγοι τής χαμηλής τονικής περιοχής του. Αλλά και Εικονογραφικά σύμβολα θανάτου είναι για το Τύμπανο δυνατόν. Το Τύμπανο ηχεί προς το βάθος διάχυτα. Και αυξάνεται όσο πιο χαμηλότερα το Τύμπανοπαίζεται. Λόγω αυτού αυξάνεται ή ικανότητα του να ανταποκρίνεται στα παραπάνω φαινόμενα.

Παράδειγμα: „Τύμπανο - Σύμβολα θανάτου“

Ακολουθεί ένα παράδειγμα από την 3η συμφωνία τού Λούντβιχ βαν Μπετόβεν . Το Τύμπανο ακούγεται λίγο πριν από τη λήξη τού 2ου μέρους. Mε ένα ενιαίο κτύπημα στο pp [Ιταλικά: piano pianissimo = „πολύ σιγανά“]. Σχετικά τής ιδέας τού συνθέτη αξίζει να δώσουμε εδώ ιδιαίτερη προσοχή. Αλλά και σε σχέση με το χαρακτηριστικό ηχόχρωμα πού παράγεται.

Το παράδειγμα ξεκινά με τον συνδυασμό ταυτοφωνίας Φλάουτο / Ι. Βιολιά. Τουλάχιστον σταδιακά οδηγούνται στο ίδιο τονικό ύψος. Ή ορχήστρα γίνεται εμφανής. Τα I.Βιολιά ηχούν σιγανά, „sotto voce“. Ενώ τα Βιολοντσέλα και τα Κοντραμπάσα παίζουν διακριτικά πιτσικάτο. Λοιπόν, ή ορχήστρα αρχίζει να σωπαίνει.

Το Τύμπανο μετά από τη χρήση του, χάνει ρυθμικά την "ισορροπία" του. Επιπλέον, το θέμα εκτελείται ελλιπής από τα I.Βιολιά. Ή ορχηστρική δομή φαίνεται σπασμένη. Ή πορεία αρχίζει να „κουτσαίνει“. Αντιπροσωπεύει ηχητικά το Τύμπανο τον θάνατο; Ακριβείς πληροφορίες από τον συνθέτη δεν είναι γνωστές. Αλλά ότι ή υπόθεση έχει σχέση με τα σύμβολα θανάτου είναι κοντά.