La Mer » Μέρος 1ο » Κλώντ Ντεμπυσύ » Παρτιτούρα

Σημείο ανάλυσης 01α + 01β (Μέτρο 59-60)

Ενορχήστρωση και φόρμα τού μουσικού Ιμπρεσιονισμού

Παράδειγμα για την ενορχήστρωση στην ιμπρεσιονιστική μουσική. Και ιδιαίτερα για την κατανόηση τού όρου «Ενορχήστρωση και φόρμα».

Ένα θέμα μπορεί να δεσμευθεί με ένα συγκεκριμένο όργανο. Δηλαδή, με την ανάθεση ίδιων ηχοχρωμάτων. Αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την περιγραφή των δομικών μερών.

Επιπλέον, είναι μία τεχνική πού χρησιμοποιείται συχνά από τον Κλώντ Ντεμπυσύ. Ή επανεμφάνιση τού θέματος μπορεί να δρα «αδιάθετα». Και στην περίπτωση πού ή ενορχήστρωση και ή θέση παραμένουν αμετάβλητες.

Ή αμετάβλητη ενορχήστρωση είναι ένας άλλος τρόπος για την οργάνωση των δομικών μερών. Η μορφολογική δομή τής σύνθεσης μπορεί να γίνει καλύτερα αντιληπτή. Παρ΄ ολα αυτά ο ηχοχαρακτήρας δεν πρέπει να λάβει σημαντικές αλλαγές.

Σημείο ανάλυσης 02 (Μέτρο 59-61)

Χρήση τού μπάσου στις συνθέσεις τού Κλώντ Ντεμπυσύ

Στις συνθέσεις του παρουσιάζονται συχνά εντελώς «απομονωμένοι» φθόγγοι. Από τη Τούμπα εκτελούνται, Για παράδειγμα, ή το Κοντραμπάσο. Αυτοί μπορούν να ακούγονται ξεχωριστά.

Λοιπόν, ό Κλώντ Ντεμπυσύ δεν προτίμουσε τους «παχύ» βαρύφωνους ήχους. Αλλά δίνει τής αντιστικτικής ύφανσης ιδιαίτερο άκουσμα. Εννοεί, την σχετικά ασήμαντη φωνή τού μπάσου Ό Κλώντ Ντεμπυσύ δεν προτιμούσε τον «παχύ» ήχο τού μπάσου. Έδινε ειδικό βάρος στο διαφανές μπάσο.

Πάντα το μπάσο θα έχει μία σπουδαία θέση στη μουσική μας. Λόγω αυτού πρέπει να γνωρίζουμε όλες τις πιθανές τεχνικές.

Λοιπόν, αυτός είναι ένας άλλος τρόπος για την ενορχήστρωση τού μπάσου. Συνιστάται ειδικά όταν το μπάσο θα πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν. Αλλά στην περίπτωση πού δεν θα κυριαρχεί.

Σημείο ανάλυσης 03 (Μέτρο 59 + 61)

Χαρακτηριστικά γνωρίσματα τού μουσικού Ιμπρεσιονισμού

Σε αυτό το απόσπασμα βλέπουμε παράλληλα διάφορες δραστηριότητες. Έτσι, „χρωματίζει“ το Φλάουτο στο μέτρο 59 μόνο για λίγο το Όμποε. Στο μέτρο 61 ακούμε την επανάληψη αυτού. Μόνο αυτή τη φορά εμφανίζεται το χρώμα τού Αγγλικού κόρνου.

Λόγω αυτού, δημιουργείται σταδιακά ένας ασαφές ήχος. Αυτό πού εντυπωσιάζει είναι τα ηχοχρωματικά εφέ. Και λιγότερο ή μελωδική έννοια. Ή προσέγγιση αυτή είναι ή ουσία τής μουσικής τού Ιμπρεσιονισμού.

Το παράδειγμα, παρουσιάζει μία σημαντική ενορχηστρωτική τεχνική. Με περιορισμένο υλικό είναι δυνατόν να κρατηθεί ή ροή τής σύνθεσης. Και ή ενορχήστρωση παίζει τον κύριο ρόλο.