1η Συμφωνία - 1ο μέρος, τού Μπετόβεν - Ανάλυση Παρτιτούρας

Σημείο ανάλυσης 01 (Μέτρα 1-3)

Το πιτσικάτο των έγχορδων ως ενίσχυση συγχορδιών

Οι δυνατότητες τού πιτσικάτο στην ορχηστρική μουσική είναι πλούσιες. Για παράδειγμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί: ως ενίσχυση των συγχορδιών από τα πνευστά. Όπως σε αυτό το παράδειγμα.

Ισχυρή είναι ή ηχητική επίπτωση αυτής τής πιτσικάτο συγχορδίας. Γίνεται διαφανές από το γεγονός ότι τα II.Βιολιά την εκτελούνται μέσω διπλής λαβής. Και τα πρώτα Βιολιά με τριπλή λαβή.

Επιπλέον, κατά την υλοποίηση τής πιτσικάτο συγχορδίας εμπλέκονται και τα άλλα έγχορδα. Δηλαδή, οι Βιόλες, τα Βιολοντσέλα και τα Κοντραμπάσα.

Με το πιτσικάτο δίνεται ή ευκαιρία τής παραγωγής ιδιαίτερης ηχητικής επίδρασης. Ειδικά σε συνδυασμό με των συγχορδιών από πνευστά.

Αν υποθέσουμε ότι ή συγχορδία των πνευστών παράγει τον αντίστοιχο ηχοχαρακτήρα. Ό οποίος μόνο ενισχύεται από την πιτσικάτο συγχορδία.

Μάλιστα, ή εντατικοποίηση τής επίδρασης «secco» είναι δυνατόν. Μέσω ενός ιδιαίτερα ξηρού τσιμπήματος. Δηλαδή, χωρίς βιμπράτο και με κατεύθυνση τον καβαλάρη.

Σημείο ανάλυσης 02 (Μέτρο 5)

Εφέ και επιδράσεις τής δυναμικής στην ορχηστρική μουσική

Βλέπουμε στα μέτρα 5-8 ένα ορχηστρικό εφέ. Το οποίο έχει την παρακμή τής δυναμικής ως αποτέλεσμα. Στα μέτρα 5 και 6, μένει ή ένταση τού ήχου σταθερή. Αλλά και ή ενορχήστρωση παραμένει αμετάβλητη.

Ενώ στο μέτρο 7 γρήγορα αναπτύσσεται γρήγορα ένα κρεσέντο. Μέσω τής αύξησης των συμμετεχόντων οργάνων στην ορχήστρα. Αλλά και με την προσαρμογή τής δυναμικής. Η παρακμή τού ήχου επιτυγχάνεται με το „μικρό τούτι“ στο μέτρο 8.

Ή ικανότητα, τη δυναμική απόλυτα να ενορχηστρώνει κανείς είναι ουσιαστική. Επειδή ή δυναμική μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως ενίσχυση τής δομής.

Μπορεί να υποστηρίξει την εκφραστικότητα τής μελωδίας. Αλλά και αυτή τής αρμονίας και των ρυθμικών μοτίβων. Επίσης, μπορεί να αποσαφηνίσει τη μορφολογική δομή

Σημείο ανάλυσης 03 (Μέτρο 8)

Παρακμή χωρίς μεγάλο τούτι

Ή παρακμή τής δυναμικής στο μέτρο 8 δεν είναι ως μεγάλο τούτι ενορχηστρωμένο. Τα Τύμπανα και οι Τρομπέτες δε συμμετέχουν εδώ με το πρώτο άκουσμα του.

Ενισχύουν τη συγχορδία των πνευστών στο 2ο κτύπημα τού μέτρου. Κατά τη διάρκεια της παύσης των έγχορδων. Μία παρακμή χωρίς τούτι αντιπροσωπεύει μία νέα έννοια στην ορχηστρική μουσική.

Είναι ένα άλλο ενορχηστρωτικό μέσο για την υλοποίηση δυναμικών απαιτήσεων. Σημειώστε ότι ή ενορχήστρωση είναι ένα ισχυρό εργαλείο. Ιδίως όταν πρόκειται για την ακριβή προσαρμογή τής δυναμικής.

Όμως, οι δυνατότητες τής έντασης των οργάνων πρέπει να είναι γνωστές. Και λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα τούτι είναι συνδεδεμένο με τη δομή.

Σημείο ανάλυσης 04 (Μέτρo 9)

Μεγάλο τούτι χωρίς παρακμή

Στο μέτρο 9 πραγματοποιείται ένα κλασικό τούτι. Αλλά ή υλοποίηση του είναι αντισυμβατική. Η δυναμική είναι ήσυχη. Ένα τούτι χωρίς παρακμή αντιπροσωπεύει μία νέα έννοια στην ορχηστρική μουσική. Όσο αφορά τα ορχηστρικά εφέ.

Είναι ενορχηστρωτικό μέσο στοχεύοντας την υλοποίηση δυναμικών απαιτήσεων μιας σύνθεσης. Ιδιαίτερη προσοχή δώστε του γεγονός ότι ή ενορχήστρωση είναι ένα το πιο ισχυρό εργαλείο σχετικά της μουσικής μας. Επιπλέον, δίνετε έμφαση στην ακριβή προσαρμογή τής δυναμικής.

Σημειώστε πως, οι δυνατότητες τής έντασης των οργάνων πρέπει να είναι γνωστές. Επίσης, λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα τούτι είναι συνδεδεμένο με τη δομή μιας σύνθεσης.

Σημείο ανάλυσης 05 (Μέτρα 13-25)

Ό διαχωρισμός των ξύλινων πνευστών από τα έγχορδα όργανα

Σε αυτό το παράδειγμα βλέπουμε τον διαχωρισμό από τα ξύλινα πνευστά. Λοιπόν, αυτά διαχωρίζονται από τα έγχορδα όργανα. Όμως, παραλαμβάνουν τη λειτουργία τού απαλού μεταχρωματισμού τού ήχου. Και τελικά εισελθόντας στο σύνολο τής ορχήστρας. Πραγματοποιώντας σολιστική σύγκριση με αυτήν.

Παρόλο ότι αυτή η λειτουργία έχει συνοδευτικό χαρακτήρα. Τής ρυθμικής φιγούρας των Βιολιών ανταποκρίνονται τα ξύλινα πνευστά. Και αυτό συμβαίνει με συνεχή συγχορδίες. Ή γραμμή των Βιολιών ηχεί στην υψηλότερη οκτάβα. Έχει ως αποτέλεσμα ανάλαφρο ήχο.

Ένα όμορφο παράδειγμα για την ανεξαρτησία των ξύλινων πνευστών. Δηλαδή, την ανεξαρτησία από τα έγχορδα τής κλασικής ορχήστρας.

Αυτή ή ενορχηστρωτή τεχνική κάνει τον διαχωρισμό μίας ομάδας δυνατόν. Δηλαδή, τον διαχωρισμό από την ορχήστρα. Έτσι, παράγονται παραλλαγές τού ηχοχρώματος. Για τη δημιουργία χρωματικής αντίθεσης.

Επίσης, ότι ή σχέση μεταξύ δομής και ενορχήστρωσης είναι άμεση. Και αυτό πρέπει να έχουμε πάντα στο νου μας.